“Може ли да си го видам бебето?“ праша среќната тукушто породена мајка.

Кога и го подадоа завиеното бебе во нејзините раце ,таа ја потргна ткаенината за да го погледне неговото мало убаво лице и врисна.Докторот брзо се сврте и погледна во неа и виде дека бебето се родило без уши.

 

Времето докажа дека слухот на бебето е совршен.Само неговиот изглед беше нарушен.Кога еден ден истрча дома од училиштето и се втурна во прегратките на мајка му , таа воздивна, знаејќи дека неговиот живот ќе биде изполнет со трауми.Тој почна да ја раскажува случката:“Едно момче, големо моче …ме нарече изрод.“

 

Тој порасна, убав ,и покрај сите лоши околности. Беше многу паметен и интелегентен,и можеме да го стават за претседател на класот,но не го ставија ,само поради тоа. Тој беше надарен,по литература и музика.Но н еможеше многу да се меша со другите млади деца.На мајка му и беше тешко на срцето,па татко му реши да се сретне со матичниот лекар. Не може ништо да се стори? Верувам дека може да му се надградат надворешни уши ,доколку се набават – реши докторот.

 

Оттогаш започна потрагата по личност која би направила толкава жртва за еден малд човек.Изминаа две години. И тогаш : “Одиш во болница,сине.Јас и мајкати имаме донатор кој ќе ти подари уши.Но тоа е тајна.“рекол таткото. Операцијата беше успешна, и тој стана сосема нов човек.Неговите таленти процветаа генијално, а неговиот факултет имаше многу успеси.

 

Подоцна тој се ожени и почна да работи како дипломат.

“Но мора да знам.“ го молеше татко му.“Кој даде толку многу за мене? Не можам никогаш да му се оддолжам доволно.“ “Не верувам дека би можел.“- рече татко му.“Но договорот е да не дознаеш …не сеуште.“Годините ја зачуваа нивната тајна,но сепак дојде денот…еден од најмрачните денови кои децата може да ги доживеат..Тој стоеше со ттако му над ковчегот на мајка му. Татко му ,полека ја испружи раката на нејзиниот врат и ја потргна нејзината кафеава коса и се покажа дека мајка му нема надворешни уши.

“На мајка ти и беше било што косата никогаш не ја пресече.и никој не помисли дека Мајка ти е помалку убава,нели?“

 

Вистинската убавина не е во надворешниот изглед, туку во срцето.Вистинското богатство не лежи во тоа што е висливо,туку во невидливото.Вистинската љубов не е во тоа што ќе се направи и дознае,туку во тоа што ќе се направи и нема да се дознае!