Се разочаруваме кога очекуваме нешто, од некој…
Кога мислиме дека другите би го направиле истото за нас што ние би го направиле за нив…
Кога даваме многу, а добиваме малку или ништо…
Кога мислиме дека и другите треба да бидат тука за нас, да ни помогнат, да не ислушаат…
На крај, сфаќаме дека тоа нема да се случи и се разочаруваме.
Разочарувањето боли…
Болката не менува и не учи.
Не прави посилни и посвесни дека треба да нучиме една важна лекција.
Да научиме да не очекуваме. Да не се надеваме да добиеме нешто од другите.
Едноставно се да правиме со добро срце и да не очекуваме.
Само така нема да се разочараме.
Само така ќе имаме мирен и исполнет живот полн со среќа.
Да се надеваме само на Бог бидејќи Тој никогаш нема да не разочара.