Болка, војна и тага се неизбежни на овој свет – но Бог ни даде начин да најдеме надеж во урнатините на животот. Тагата е тунел до надежта.

Ќе слушнете луѓе како велат: „Бог нема да ти даде повеќе отколку што можеш да поднесеш“. Оваа изјава дава лажно чувство на самодоверба: можам да го сторам тоа. Но, христијанството е отстапување од нашата самодоверба: „Боже, ми требаш!“ За сите наши слабости, постои нашиот Бог кој може и кој веќе се направил.

Христијанството значи да го земеш својот крст, да умираш во Христа, да бидеш распнат на Христа, да живееш во Христа. Секој ден е повеќе отколку што можеме да поднесеме.

Знаеме дека сме се бореле или знаеме некој што е. Тагата е неверојатно релевантна во овој момент. Рак, смрт, болест, болка во нашите семејства, предавство, загуба, вознемиреност во светот, личен страв – во сите тие темни долини, Бог ни дава докажан пат кон Себе во жалоста.

Jeеремија и Мојсеј ни кажуваат да не тагуваме за да не го фрлиме товарот врз нас – туку за да го свртиме погледот кон Бог.

Бог ќе ни помогне да ја поднесеме тагата, а кога ќе помине, плодот е радоста. Кој издржи до крај, ќе биде спасен, само да веруваме во Бог.